مکتب های هنری

مکتب هنری به یک روش یا سبک خاص در هنر اشاره دارد که توسط گروهی از هنرمندان یا معلمان در یک دوره زمانی خاص توسعه یافته است. این مکتب‌ها معمولاً ویژگی‌های خاصی مانند تکنیک‌ها، موضوعات و الهام‌گرفتگی‌ها را به اشتراک می‌گذارند که به آنها هویت ویژه‌ای می‌بخشد. هر مکتب هنری می‌تواند تأثیر بزرگی بر هنر و فرهنگ جهانی داشته باشد و نمایانگر ارزش‌ها، ایده‌ها و مفاهیم مختص به خود باشد.

هر مکتب هنری دارای تاریخچه و فرایند توسعه‌ی خاص خود است که می‌تواند از محیط فرهنگی، اجتماعی و تاریخی منطقه مشتق شود. از مکتب‌های هنری قدیمی مانند رنسانس و باروک گرفته تا مکتب‌های معاصر مانند انتقادیسم و اکسپرسیونیسم، هر یک ویژگی‌های منحصر به فردی دارند که نشان‌دهنده زبان و ارزش‌های مورد توجه در هنر آن دوره هستند.

مکتب‌های هنری نه تنها برای توسعه و پیشرفت هنرمندان مؤثرند، بلکه تأثیراتی عمیق در جامعه و فرهنگ دارند. آنها می‌توانند شناخت و فهم ما از جهان و خود را تغییر دهند و ارتباط مستقیمی با آرمان‌ها، احساسات و تجربیات ما داشته باشند. این مکتب‌ها به عنوان نمایندگانی از اندیشه و خلاقیت انسانی در طول تاریخ شناخته می‌شوند و به ما کمک می‌کنند تا گستره و عمق هنر را بهتر درک کنیم.

انواع سبک ها و مکاتب هنری

در دوره های مختلف با توجه به تغییرات فرهنگ، سیاست و اجتماع، جنبش هایی شکل می گرفته که هنرمندان را به پیروی از یک فکر و عملکردی مشابه ترغیب می کرده است. مکتب های هنری فراوانی در طول تاریخ به وجود آمده اند که ما در اینجا به برخی از آنها به طور مختصر می پردازیم. شما میتوانید برای سفارش تابلو بوم با طرح دلخواه یا یکی چاپ طرح یکی از مکتب های هنری با (( بانی چاپ )) در ارتباط باشید.

سبک های هنری بسیار معروف

مکتب رئالیسم

مکتب رئالیسم یا واقع گرایانه در اواسط قرن 19 در فرانسه ظهور کرد. همان طور که از نام آن پیداست به سبکی اطلاق می شود که هنرمند تمام موضوعات نقاشی خود را همان طور که هست پیاده می کند، هنرمندان در این نوع سبک از نقاشی شعار نمی دهند و صداقت و واقع نگری را مبنای کار خود قرار می دهند، در این سبک هنرمند از بزرگ نمایی کردن یا ترکیب هیجانات خود در نقاشی پرهیز می کند و سعی برآن دارد موضوعات را به همان صورت که وجود دارند نقاشی کنند.

رنسانس

رنسانس یا نوزایی، دوران پیشرفت هنری در اروپا بود. مکتب رنسانس در اواخر قرون وسطی در ایتالیا شکل گرفت و به عنوان یکی از مهمترین مکتب‌های هنری در تاریخ شناخته می‌شود. این مکتب بر تجدید حیات هنر یونان باستان و روم باستان تأکید داشت و بر ترسیم انسان و تحلیل طبیعت با استفاده از روش‌های علمی تأکید داشت.

باروک

مکتب باروک در قرن 17 میلادی در اروپا شکل گرفت. این مکتب بر زیبایی‌شناسی پرجزئیات، استفاده از رنگ‌ها و نورپردازی قوی تاکید داشت. همچنین، پرداختن به موضوعات مذهبی، تاریخی و میثاقی نیز جزء ویژگی‌های این مکتب بود.

مکتب هنری امپرسیونیسم

مکتب امپرسیونیسم در قرن 19 میلادی در فرانسه شکل گرفت. این مکتب بر تأکید بر لحظه‌گیری سریع و تأثیر نور و رنگ در طبیعت تمرکز داشت. هنرمندان امپرسیونیست، با استفاده از قطعات رنگی کوچک و تأثیرات نوری، تصاویری از طبیعت و لحظات زندگی را به تصویر می‌کشیدند. در این سبک از نقاشی اصول پرسپکتیو ، معماری و سایه روشن ها به درستی رعایت نمی شود، همچنین برای خلق اثری امپرسیونیسمی هنرمند رنگ ها را با هم ترکیب نمی کند و از رنگ های خالص استفاده می کند به طور مثال اگر در قسمتی از نقاشی رنگ نارنجی دارد هنرمند رنگ قرمز و زرد را با هم ترکیب نکرده و هرکدام را جداگانه روی بوم می گذارد در سبک امپرسیونیسم جزئیات اهمیتی ندارند و بر کلی نگری تاکید دارد. همچنین هنرمند در این سبک با ضربات پیاپی و شکسته قلمو اثری را خلق می کند.

سبک پست امپرسیونیسم

برای خلق نقاشی های پست امپرسیونیسم مانند امپرسیونیسم هنرمند با استفاده از ضربات پیاپی یک نقاشی را می کشد، معمولاً طرح های امپرسیونیسم درونگرا هستند و با استفاده از برداشت خود هنرمند کشیده می شوند، موضوع های انتخابی در سبک پست امپرسیونیسم معمولاً طبیعت است از هنرمندهای برجسته این سبک می توان به ون گوگ اشاره کرد.

سبک هنری نئو امپرسیونیسم

نئوامپرسیونیسم یک جنبش دیگر در نقاشی بود که با استفاده از مجزا کردن موضوع های نقاشی از یکدیگر خلق می شود در این سبک نورها و رنگ ها به صورت شفاف و مجزا از یکدیگر قابل رویت هستند.

سبک سورئالیسم یا فراواقع گرایی

مکتب سررئالیسم در دهه 1920 میلادی شکل گرفت. هنرمندان سررئالیست به بررسی و نمایش بخش‌های ناخودآگاه و غیرمنطقی ذهن انسان می‌پرداختند. آن‌ها با استفاده از ترکیب‌های غیرمنتظره و غیرمعمول، تصاویری فانتازی و درونی را به تصویر می‌کشیدند. ایران درودی و فریدا و بسیاری از هنرمندان برجسته دیگر ، این سبک را نقاشی می کردند، این سبک از نقاشی از ذهن ناخودآگاه هنرمند سرچشمه می گیرد که معمولاً تصاویر آن خلاقانه، افسانه ای و گاهی مرموز و عجیب به نظر می رسند. هنرمندان این مکتب طرفدار آزاد اندیشی هستند و از ترکیب اشکال مفهوم و نامفهوم اثری را خلق می کنند.

سبک هنری اکسپرسیونیسم

مکتب اکسپرسیونیسم در قرن 20 میلادی شکل گرفت. هنرمندان اکسپرسیونیست، احساسات و افکار خود را از طریق طرح‌های شخصی و نمایش غیرمنطقی آن‌ها بیان می‌کردند. آن‌ها برای بیان درونیت خود از رنگ‌های زنده و بیانگر استیکی از مکتب‌های هنری استفاده می‌کند. هنرمند با استفاده از سبک اکسپرسیونیسم تمام هیجاناتی را که در درون دارد رامی تواند بروز دهد و معمولاً با استفاده از رنگ ها و اشکال این کار را انجام می دهد در این مکتب از هنر خط های منحنی و رنگ های تند به کار گرفته می شود.

هیجان نمایی انتزاعی یا اکسپرسیونیسم انتزاعی

هنرمندان با استفاده از رنگ ها و گاهاً اشکال به بیان احساسات و هیجانات درونی خود می پردازند . دنیای واقعی در این نوع نقاشی ها وجود ندارد البته ممکن است سمبل و یا نمایانگر موضوعی در دنیای واقعی باشد ولی عیناً به آن شبیه نیست. امروزه هنر انتزاعی طرفداران بسیاری پیدا کرده است ، علت این امر نیز متمایز بودن هنر انتزاعی از سایر سبک ها می باشد به طوری که فردی معمولی که سبک های هنری را نمی داند نیز آن را از دیگر هنرها تشخیص می دهد.

مکتب فتوریسم

هنرمندان و طرفداران این سبک به پیروزی انسان به طبیعت و تکنولوژِی می پردازند به طوری که در اینگونه نقاشی ها وسیله هایی که به دست انسان اختراع شده اند مانند ماشین ، هواپیما، ساختمان و ... قابل رویت است.

سبک رمانتیسم

سبک رمانتیسم همان طور که از نام آن پیداست از منظر احساسات به طراحی می پردازد که از این دیدگاه با سبک رئالیسم  که نگاهی منطقی به همه چیز دارد در تضاد است. برای خلق این مکتب هنرمند باید بر احساسات و فرد گرایی تاکید کند.

سبک کوبیسم

همان طور که در مقاله قبل نیز گفته شد کوبیسم بر حجم گرایی تاکید دارد ، هنرمندان این سبک واقعیت را با شکل های هندسی در نقاشی نشان می دهند، دوران های این سبک به دو دسته کوبیسم تحلیلی و کوبیسم ترکیبی تقسیم می شوند. از هنرمندان مشهور این سبک می توان به پیکاسو اشاره کرد.

کوبیسم تحلیلی- کوبیسم ترکیبی

معمولاً در این سبک موضوعات در نقاشی نامفهوم و غیرقابل تشخیص می باشند و برای خلق این آثار از رنگ های قهوه ای ، آبی و خاکستری یعنی از حداقل رنگ برای خلق این نقاشی ها استفاده می شده است.

کوبیسم تحلیلی آثار کوبیستی پیش از سال ۱۹۱۲ (۱۹۱۰ تا ۱۹۱۲) پیکاسو و براک را در بر می‌گیرد. در کوبیسم تحلیلی فرم‌ها تا سرحد ساختارهای هندسی‌شان تجزیه می‌شوند و تحلیل می‌روند و رنگ نیز به حداقل می‌رسد. همچنین در نقاشی از هنر کولاژ استفاده می کنند. با چسباندن موردهای مختلف مانند بریده های روزنامه و یا اعداد و ارقام کوبیسم ترکیبی خلق می شود.

کوبیسم تحلیلی - ترکیبی

پاپ آرت یا هنر دیدمانی

در این سبک  که سبکی معاصر محسوب می شود ، هنرمند سعی بر این دارد تا با استفاده از خطای دید تصاویری متحرک و هیجان انگیز را برای مخاطبان خلق کند . همچنین سبک هنر پاپ براین موضوع تاکید دارد که هنر می تواند آزدانه خلق شود و هیچ گونه محدودیتی در بر هم زدن اصول ندارد.

سبک مینیمالیسم

سبک مینیمالیسم نیز که از سبک های معاصر و نو محسوب می شود به سادگی تاکید دارند و سبک هایی را که بیش از اندازه فلسفی هستند مانند اکسپرسیونیسم را زیر سوال بردند. هنر مینیمالیسم علاوه بر سادگی هارمونی و نظم خاصی دارند و طرفداران آنها به سادگی علاقمندند.

این فهرست تنها چند نمونه از مکتب‌های هنری معروف است و هنر دارای تنوع بسیاری است. هر مکتب هنری معمولاً مفاهیم، تکنیک‌ها و اصول خاص خود را دارد که هنرمندان آن را در آثار خود بکار می‌برند. علاوه بر مکتب‌های فوق، مکتب‌های دیگری نیز وجود دارند مانند کوبیسم، فوتوریسم، آبستره، نئوآبستره، پوپ آرت و غیره. همچنین، هنرهای تجسمی مانند نقاشی، نقاشی مدرن، نقاشی انتزاعی، مجسمه سازی، نمایشگاه هنر، عکاسی هنری و معماری نیز همگی دارای مکتب‌ها، جریان‌ها و سبک‌های خاص خود هستند.